i den første leiligheta ej bodde i i Bergen mangla vi lys i dei fleste rom i begynnelsen. vi sa at vi "levde i mørket". men so fekk vi ordna med lyset. å vi kunne sjå ka vi dreiv med. kunne sjå oss tydeligere i speilet på badet.
ofte e det sånn at vi leve i mørket med liva våre. vil helst slippe å ha på lyset slik at vi ser kossen d egentli står til med oss. men det kjennes ikkje godt å leve i mørket. en kan kjenne at ting e som d ikkje skal, det kan gjer vondt, men en ser ikkje ka so e galt og ka en kan gjer med det... da e d greit å kunne skru på lyset å prøve å få retta på det som e galt. og det e en so vil hjelpe oss med å rette opp att det som vi helst ikkje vil ha lyset på, det e Gud. tør vi å skru på lysbryteren og sleppe Guds lys inn på liva våre?
ofte e det sånn at vi leve i mørket med liva våre. vil helst slippe å ha på lyset slik at vi ser kossen d egentli står til med oss. men det kjennes ikkje godt å leve i mørket. en kan kjenne at ting e som d ikkje skal, det kan gjer vondt, men en ser ikkje ka so e galt og ka en kan gjer med det... da e d greit å kunne skru på lyset å prøve å få retta på det som e galt. og det e en so vil hjelpe oss med å rette opp att det som vi helst ikkje vil ha lyset på, det e Gud. tør vi å skru på lysbryteren og sleppe Guds lys inn på liva våre?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar